Het kabinet wil het mogelijk maken om al in de opsporingsfase celmateriaal af te nemen bij verdachten van een ernstig misdrijf, zodat voor onvindbare veroordeelden toch een DNA-profiel kan worden opgesteld. Minister Van Weel van Justitie en Veiligheid stuurt hiervoor een wijzigingsvoorstel van de huidige Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden (Wet DNA-V) naar de Tweede Kamer. Met deze wetswijziging kan worden voorkomen dat – zoals nu regelmatig gebeurt – geen celmateriaal beschikbaar is van personen die na hun veroordeling onvindbaar zijn.

In de aanpak van het probleem van onvindbare veroordeelden maakt een wetsvoorstel het mogelijk om al in de opsporingsfase bij verdachten celmateriaal af te nemen voor DNA-onderzoek. Nu kan pas celmateriaal worden afgenomen als iemand is veroordeeld voor een ernstig misdrijf. In de praktijk blijken echter niet al deze veroordeelden traceerbaar. Het wetsvoorstel regelt daarom dat celmateriaal al kan worden afgenomen nadat de verdachte is aangehouden door de politie. Dat celmateriaal wordt beveiligd opgeslagen, en mag alleen na een veroordeling worden gebruikt voor het opstellen van een DNA-profiel.

Minister Grapperhaus wil DNA-onderzoek meer inzetten als opsporingsmiddel. Ruimer gebruik van DNA-profielen geeft opsporingsdiensten meer armslag om te voorkomen dat daders vervolging, berechting en hun eventuele straf ontlopen. In een brief met een integrale beleidsreactie op onder meer twee evaluaties over DNA-onderzoek die vandaag naar de Tweede Kamer is gestuurd, zet Grapperhaus deze voornemens uiteen